Από τη συντακτική ομάδα του Bloomberg View
Στον τελευταίο γύρο των stress tests των τραπεζών της, η Ευρώπη έχασε μια ακόμη ευκαιρία να αναλάβει την ειλικρινή αποτίμηση που έχει ανάγκη το χρηματοπιστωτικό της σύστημα. Εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν να ενισχύσουν τις παραπαίουσες οικονομίες των χωρών τους, αυτό το “παραμύθι” πρέπει να τελειώσει.
Τα stress tests – τα πρώτα που διεξάγονται μετά από το 2014 – υποτίθεται ότι διασφαλίζουν πως οι τράπεζες της Ευρώπης μπορούν να αντιμετωπίσουν μια σοβαρή κρίση. Με άλλα λόγια, υποτίθεται ότι εξετάζουν τη βασική τους αδυναμία. Η έλλειψη κεφαλαίων έχει παρεμποδίσει τον δανεισμό, έχει υπονομεύσει τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να τονώσει την οικονομία και έχει καταστήσει ευάλωτο, στο σύνολό του, το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το πρόβλημα είναι πως στην πραγματικότητα, αυτά τα tests, συνεχίζουν να κάνουν τα “στραβά μάτια”. Δεν μπορεί να γίνει και αλλιώς, καθώς ξεκάθαρος τρόπος για να “θεραπευτεί” οποιοδήποτε μεγάλο έλλειμμα τυχόν εντοπίσουν, δεν υπάρχει. Οι κανόνες για τις τράπεζες της Ευρώπης – σε μεγάλο βαθμό εξ αιτίας της διστακτικότητας της Γερμανίας απέναντι στον καταμερισμό του κινδύνου – περιορίζουν την ικανότητα των ρυθμιστικών Αρχών να ανακεφαλαιώνουν τράπεζες, ειδικότερα με κεφάλαια που προέρχονται από τους φορολογούμενος της Ευρωζώνης. Επομένως, το ενδεχόμενο να “κοπούν” πολλές τράπεζες, θα μπορούσε να “πυροδοτήσει” πανικό.
Το δυσμενές σενάριο των τελευταίων ασκήσεων βασιζόταν στο ενδεχόμενο παρατεταμένης ύφεσης και “διολίσθησης” στις τιμές των εμπορευμάτων, αλλά δεν συμπεριελάμβανε την πιθανότητα αθέτησης χρέους. Οι ασκήσεις παρέβλεψαν τις ελληνικές και πορτογαλικές τράπεζες που την τελευταία φορά, ήταν μεταξύ εκείνων με τις χειρότερες επιδόσεις. Οι νέες ασκήσεις δεν αποκάλυψαν καν ποιες τράπεζες “περνούν” ή όχι – ή πόσα κεφάλαια θα χρειάζονταν για να πληρούν τα – αδικαιολόγητα χαλαρά – ελάχιστα όρια που προβλέπεται στους κανονισμούς.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν την τελευταία εβδομάδα δεν είναι παντελώς ανούσια. Οι επιδόσεις της προβληματικής Banca Monte dei Paschi di Siena επιβεβαίωσαν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δώσει το περιθώριο στην ιταλική κυβέρνηση να στηρίξει τις τράπεζές της.
Μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης – η γερμανική Deutsche Bank – ήταν μεταξύ εκείνων με τις χειρότερες επιδόσεις. Το κεφάλαιό της υποχώρησε σε λιγότερο από 3 ευρώ για κάθε 100 ευρώ σε assets, στο δυσμενές σενάριο, επίπεδα που μετά βίας είναι ικανά να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη της αγοράς, σε περίπτωση κρίσης. Ιδού πως διαμορφώνεται η εικόνα σε σύγκριση με άλλες τράπεζες:
Ενδεχομένως, αυτή η αδυναμία της εθνικής της “πρωταθλήτριας” να βοηθήσει τη Γερμανία να αντιληφθεί πως η ανακεφαλαιοποίηση πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αφήσει κάποια ιδρύματα να αποτύχουν, θέτοντας υψηλότερα standards για τα υπόλοιπα και με την υπόσχεση ότι θα λάβουν τα κεφάλαια που χρειάζονται – από δημόσιους πόρους της Ευρωζώνης, εάν όλα τα άλλα μέσα αποτύχουν. Εάν αυτό το μήνυμα μεταδοθεί σθεναρά και ξεκάθαρα, η εμπιστοσύνη θα βελτιωθεί, σε βαθμό που ενδεχομένως θα επιτρέψει στις τράπεζες να αντλήσουν κεφάλαια κυρίως από ιδιώτες επενδυτές (όπως έκανε και μια αμερικανική τράπεζα το το 2009).
Πριν από τέσσερα χρόνια, οι ηγέτες της Ευρώπης οραματίστηκαν μία τραπεζική ένωση, όπου θα όλοι θα ήταν από κοινού υπεύθυνοι για την υγεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρωζώνης. Έχουν υπαναχωρήσει από αυτήν την υπόσχεση, αλλά η βασική ιδέα παραμένει. Πρέπει να προσπαθήσουν ξανά, ξεκινώντας από μία έντιμη αξιολόγηση του προβλήματος.
Πηγή: www.capital.gr
