Τις βάσεις για να καταστεί η Ελλάδα πύλη για τις εξαγωγές της Ινδίας προς την Ευρώπη θέτει η ύπαρξη σχεδίου για την διάνοιξη και ανάπτυξη ενός ινδο-αραβικού εμπορικού διαδρόμου για τη Μεσόγειο που θα καταλήγει στο λιμάνι του Πειραιά.
Το σχέδιο περιγράφεται σε μελέτη του Institute of South Asian Studies (ISAS) του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης που δημοσιεύτηκε τον προηγούμενο μήνα και φέρεται να έχει συζητηθεί μεταξύ Ελλήνων και Ινδών αξιωματούχων.
Θρυαλλίδα για την άμεση ανάπτυξη του ινδο-αραβικού εμπορικού διαδρόμου για τη Μεσόγειο αποτελεί η διπλωματική προσέγγιση μεταξύ Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και Ισραήλ που, έχοντας εξομαλύνει τις σχέσεις στην αραβική χερσόνησο, επιτρέπει πλέον την προώθηση εμπορευμάτων που θα ξεφορτώνονται στα αραβικά λιμάνια του Περσικού και μέσω επίγειων οδικών και σιδηροδρομικών μεταφορών θα διέρχονται από την Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία με προορισμό το ισραηλινό λιμάνι της Χάιφα. Από εκεί θα προωθούνται στον Πειραιά και από τον Πειραιά, είτε για διά του σιδηροδρόμου στην κεντρική Ευρώπη είτε δια μεταφόρτωσης σε τρίτα πλοία σε άλλους ευρωπαϊκούς λιμενικούς προορισμούς.
Σκοπός αυτής της νέας θαλάσσιας και χερσαίας εμπορικής γραμμής είναι να μπορέσει Ινδία να επιταχύνει τις εξαγωγές της που τώρα γίνονται είτε μέσω Σουέζ είτε μέσω του προβληματικού, όπως χαρακτηρίζεται, διάδρομου μέσω του Ιράν και συγκεκριμένα του λιμανιού του τα Τσαμπαχάρ.
Η Ινδία, σύμφωνα με την μελέτη («Ιndia’s Arab-Mediterranean Corridor: A Paradigm Shift in Strategic Connectivity to Europe, 27/8/2021) του καθηγητή διεθνών σχέσεων και πολιτικής οικονομίας Michaël Tanchum, επιθυμεί μια συντομότερη και ασφαλέστερη όδευση του εμπορίου της με την Ευρώπη που θα παρακάμπτει το Σουέζ και την προβληματική σχέση που έχει το Ιράν με τη Δύση (κυρώσεις κλπ) αλλά και την Τουρκία μέσω της οποίας προωθείται ένα μέρος των ινδικών εξαγωγών.
Εφόσον τα συγκεκριμένα σχέδια ευοδωθούν ο Πειραιάς θα κληθεί να δεχτεί έναν νέο πρόσθετο τεράστιο όγκο φορτίων με ότι σημαίνει αυτό για την ανάπτυξη της χώρας ως διαμετακομιστικού κόμβου αλλά και των αναγκών της για νέες υποδομές. Η Ινδία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα παγκοσμίως σε πληθυσμό μετά την Κίνα, με 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους. Θεωρείται μια από τις ανερχόμενες οικονομικές και όχι μόνον υπερδυνάμεις και το ΑΕΠ της βρίσκεται στα επίπεδα των τριών τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
«Για την Ινδία, αυτή η νέα συνδεσιμότητα συνιστά μια στρατηγική αλλαγή παραδείγματος τεράστιων γεωπολιτικών συνεπειών που θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει τον ρόλο της στην ευρασιατική οικονομική τάξη» υπογραμμίζει ο Michaël Tanchum. Από το Μουμπάι, τα ινδικά προϊόντα που αποστέλλονται μέσω αυτής της πολυτροπικής διαδρομής θα μπορούσαν να φτάσουν στην ηπειρωτική Ευρώπη σε μόλις 10 ημέρες, 40 % ταχύτερα από ό, τι μέσω της θαλάσσιας διαδρομής του καναλιού του Σουέζ.
«Το αν η Ινδία θα γίνει παγκόσμιος ηγέτης στη σφυρηλάτηση αυτής της εμπορικής αρχιτεκτονικής του 21ου αιώνα εξαρτάται από την ικανότητα του Νέου Δελχί να αναπτύσσει αλυσίδες αξίας παραγωγής στον Διάδρομο Αραβίας-Μεσογείου Ινδίας-Ευρώπης» εξηγεί προσθέτοντας πως η ανάπτυξη αυτού του διαδρόμου μπορεί να κινητοποιήσει και να υποστηρίξει σημαντικές επενδύσεις στις συμμετέχουσες χώρες.
Πηγή: www.moneyreview.gr
