Ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), όλο το 2017 και μέχρι την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή στις 15-1-2018, έκανε προσπάθεια να πείσει για τις απόψεις του και να περάσει συγκεκριμένες τροποποιήσεις επί των επάλληλων σχεδίων που κατατίθεντο από το ΥΠΕΝ, υπόψη των φορέων, για ανταλλαγή απόψεων.
Πραγματοποιήθηκαν 10 συνεδριάσεις της ειδικής ομάδας εργασίας του ΣΜΕ, κατατέθηκαν δεκάδες προτάσεις για τροποποιήσεις από τα στελέχη των εταιρειών μελών, συζητήθηκε σε 12 συνεδριάσεις του ΔΣ, το προεδρείο του ΣΜΕ ήρθε σε επαφή 10 φορές με το Γεν. Γραμματέα Ενέργειας και ΟΠΥ κ. Μ. Βερροιόπουλο και 2 φορές με τον υπουργό κ. Σταθάκη.
Κατατέθηκαν στο ΥΠΕΝ παρατηρήσεις-προτάσεις επί 8 σχεδίων εργασίας του νομοσχεδίου και πλέον των 20 σημειωμάτων και υπομνημάτων σε επιμέρους άρθρα ή επιμέρους θέματα που ζητούσε να συμπεριληφθούν στο νομοσχέδιο.
Τέλος, ο ΣΜΕ εκλήθη στη συνεδρίαση των Επιτροπών της Βουλής των αρμόδιων για το «Πολυνομοσχέδιο», μέρος του οποίου ήταν και το Λατομικό, όπου ο Πρόεδρος του ΣΜΕ κ. Α. Κεφάλας υποστήριξε βασικές ενστάσεις επ’ αυτού όπως: η επιβολή πράσινου τέλους 1% επί του κύκλου εργασιών σε λατομεία πέραν της 40ετίας, η αναδρομική πληρωμή μισθωμάτων για τις αμφισβητούμενες ιδιοκτησίες μετά την τελεσιδικία υπερ του Δημοσίου και η παράταση των μισθώσεων λατομείων πέραν της 40 ετίας με τη σύμφωνη γνώμη του εκμισθωτή.
Το τελικό αποτέλεσμα δεν δικαιώνει την πολύ μεγάλη προσπάθεια. Υπέρογκα μισθώματα και τέλη, ανασφάλεια για τη συνέχιση της λατομικής δραστηριότητας σε λατομεία που έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια λειτουργίας και όλα όσα αναφέρθηκαν προηγούμενα, είναι τα πλέον σημαντικά από τα προβλήματα που επιπρόσθετα δημιουργούνται στις λατομικές επιχειρήσεις.
Αυτό, σε συνάρτηση με την τεράστια πτώση ζήτησης της εσωτερικής αγοράς σε λατομικά προϊόντα, την πολύχρονη και εν πολλοίς, αβέβαιου αποτελέσματος περιβαλλοντική αδειοδότηση και τη μεγάλη φορολογία των επιχειρήσεων, δημιουργεί πρόσθετο ασφυκτικό κλοιό γύρω από τη λατομική δραστηριότητα.
Παρόλα αυτά, το νομοσχέδιο αυτό έχει και θετικές πλευρές όπως η ενιαία διατύπωση σε ενιαίο κείμενο όλων των λατομικών διατάξεων, ο καθορισμός του μέγιστου διαστήματος ισχύος των μισθώσεων στα 70 χρόνια ώστε να πραγματοποιείται η καλύτερη δυνατή βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων, η προσπάθεια σχετικών απλοποιήσεων στις αδειοδοτικές διαδικασίες, η προσπάθεια περιορισμού της παράνομης λατόμευσης και της παράνομης εμπορίας λατομικών προϊόντων και η αναμόρφωση της διαδικασίας καθορισμού λατομικών περιοχών.
Πηγή: www.oryktosploutos.net