Το Νορβηγικό Θέατρο Μπαλέτου Όπερας Snøhetta καλύπτεται με μάρμαρο Carrara από την Ιταλία και γρανίτες από τη Σουηδία, σε έναν ασυνήθιστο συνδυασμό που δημιουργεί ένα μνημειώδες αλλά και μοντέρνο κτήριο.
Ο σχεδιασμός του Opera Ballet Theatre ξεκίνησε με ένα διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε το 2008, και το γεγονός ότι βλέπει στη θάλασσα σήμαινε ότι έπρεπε να γίνει ένα είδους διαλόγου με το νερό χωρίς να υπερβάλει και πάνω από όλα να ταιριάζει στο τοπίο.
Η απόφαση σχεδιασμού των διαδρόμων σε διάφορα επίπεδα σύμφωνα με γραμμικές κατευθύνσεις, καθιστώντας το κτίριο σε συνέχεια του εδάφους, ήταν επιτυχής, επειδή επιθυμία ήταν ένα μνημειακό κτίριο που θα αποκάλυπτε τη σημασία της κατασκευής: ο χορός είναι μια νέα τέχνη στη Νορβηγία και έπρεπε να προωθηθεί με ένα εξαιρετικό κτίριο.
Η γραμμική σύνδεση μεταξύ του επιπέδου και της πλατείας μπροστά από τη θάλασσα με το ανώτερο επίπεδο, αποκαλύπτοντας το εσωτερικό του κτιρίου, είναι το κλειδί για την επιτυχία του, γιατί στόχος ήταν η μνημεία του κτιρίου μέσω των εννοιών της αλληλεγγύης, της κοινής ιδιοκτησίας, καθώς και εύκολη πρόσβαση σε όλους.
Οι αρχιτέκτονες αντικατέστησαν επομένως την κλασική κατακόρυφη μνημειακότητα με έναν πιο οριζόντιο προσανατολισμό που επιτρέπει σε όλους να έχουν πρόσβαση σε τμήματα του κτηρίου που κανονικά δεν είναι εύκολα προσβάσιμα, όπως το φουαγιέ και η ταράτσα, ακόμα και όταν παραμένουν έξω από το θέατρο.
Το μάρμαρο White Carrara του “The Facade” συνδυάζεται με το σουηδικό γρανίτη “Ice Green” πάνω από το νερό, ενώ τα γυάλινα τμήματα του κτιρίου αποκαλύπτουν τους καλλιτέχνες που προβαίνουν σε παραστάσεις μέσα σε αυτό, αφήνοντας τους ανθρώπους που πλησιάζουν το κτίριο να μαθαίνουν τι συμβαίνει μέσα.
Σε δομικούς όρους, το θέατρο στηρίζεται σε σχηματισμό πετρωμάτων, ενώ τα επιχώματα έθεσαν το πρόβλημα των διαφορών στο επίπεδο λόγω του διακανονισμού, τα όποια προβλήματα λύθηκαν με τη στρωματοποίηση του εδάφους και του χαλικιού και τη σωστή φύτευση, καθώς και τον διαχωρισμό από περιοχές που υπόκεινται σε κυκλοφορία βαρέων οχημάτων και μια προτίμηση για ελαφρύτερη κίνηση. Το θέατρο έχει καμπύλο σχήμα, για ακουστικούς λόγους, και το ξύλο που χρησιμοποιείται συνήθως στην τοπική κατασκευή αποτελεί βασικό κλειδί για το έργο.
Πηγή: www.floornature.com
