Κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών το κέντρο βάρους των κινεζικών κυβερνητικών πολιτικών μετατοπίστηκε από την ανάπτυξη στον εκσυγχρονισμό της οικονομίας της χώρας.
Στο κλάδο των φυσικών πετρωμάτων, μέρος αυτών των προσπαθειών, ήταν η θεσμοθέτηση περιβαλλοντικών νόμων και κανονισμών για την ασφάλεια και την υγεία. Η China Stone Material Association (CSMIA) έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί από τις αρχές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της CSMIA οι αρχές έχουν λάβει σοβαρά μέτρα αφού από το 2011, στην επαρχία Fujian έκλεισαν, και δεν θα ξανά ανοίξουν, γύρω στα 1000 λατομεία και 2000 εργοστάσια. Τα περισσότερα από αυτά λειτουργούσαν χωρίς άδεια, ήταν μικρής κλίμακας, ελλιπώς εξοπλισμένες και προκαλούσαν σοβαρή μόλυνση στο περιβάλλον.
Η CSMIA υποστηρίζει ότι “Η βιομηχανία φυσικών πετρωμάτων πρέπει να επιταχύνει την αναβάθμιση και την μετατροπή της καθώς και ότι δεν αναμένει επιπτώσεις στις εξαγωγές της χώρας. Παρόλο που η επαρχία Fujian είναι η πρώτη στην επεξεργασία και στις εξαγωγές το μερίδιο στην εξόρυξη γρανίτη όπως G 603, G 623, G633 και G 664 είναι μάλλον μικρή. Με δεδομένο ότι βρέθηκαν νέα κοιτάσματα η επίδραση στον εφοδιασμό της αγοράς δεν θα είναι μεγάλη”.
Σύμφωνα με την έκθεση “Η αγορά μαρμάρου στην Κίνα”, του γραφείου οικονομικών και εμπορικών υποθέσεων του γενικού προξενείου της Ελλάδας στη Σαγκάη, τα τρία τέταρτα της εξόρυξης μαρμάρου στην Κίνα πραγματοποιούνται σε πέντε επαρχίες και περιφέρειες. Η επαρχία Fujian παράγει το 35% του μαρμάρου στην Κίνα, ενώ η αυτόνομη περιφέρεια Guangxi Zhuang παράγει το 22% της εγχώριας παραγωγής. Το υπόλοιπο 18% της εγχώριας παραγωγής κατανέμεται μεταξύ των επαρχιών Shandong, Hubei, και Γκουανγκντόνγκ, κατά περίπου 6% για κάθε μία.
Αξίζει να επισημανθεί ότι έξι, από τις δέκα κορυφαίες επιχειρήσεις μαρμάρου, έχουν την έδρα τους στην επαρχία Fujian, ενώ τα κεντρικά γραφεία των άλλων τεσσάρων κορυφαίων επιχειρήσεων βρίσκονται στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ, τόσο επειδή οι δύο αυτές επαρχίες είναι πλούσιες σε κοιτάσματα μαρμάρου, όσο και επειδή έχουν άμεση πρόσβαση στη θάλασσα και επομένως υφίσταται συγκριτικό πλεονέκτημα κόστους μεταφοράς, αλλά και διότι οι δύο αυτές επαρχίες είναι οικονομικά εύρωστες.
