Τα πιο ξεχωριστά πέπλα στην ιστορία της Γλυπτικής – Ολοζώντανα αγάλματα λαξευμένα σε μάρμαρο από όλο τον κόσμο

Eltrak - Cat banner ad

Από τα πιο αξιοθαύμαστα κομμάτια της γλυπτικής είναι ίσως η λάξευση ενός πέπλου με τρόπο τόσο αριστοτεχνικό και λεπτομερή, που το αποτέλεσμα μοιάζει φυσικότατα αληθινό.

Δεν γνωρίζω με ακρίβεια αν η δημιουργία ενός “υφασμάτινου”  πέπλου σε ένα μαρμάρινο άγαλμα είναι από τις δυσκολότερες διαδικασίες της τέχνης αυτής, υποθέτω πως ναι, αλλά δεν μπορούν να μην μας τραβούν κάθε φορά την προσοχή έργα στα οποία νιώθεις πως με το παραμικρό φύσημα από ένα αεράκι, το μαρμάρινο βέλο θα αρχίσει να κουνιέται!

Stonetech banner ad
Stonetech banner ad

Παρακάτω, μερικά από τα πιο  εξωπραγματικής πλαστικότητας πέπλα αγαλμάτων και γλυπτών από ολόκληρο τον κόσμο.

Θαυμάστε..

Πέπλο στο πήλινο κεφάλι μιας γυναίκας – Κύπρος, 2 – 1ος αιώνας π.Χ.

Πέπλο στο πήλινο κεφάλι γυναίκας, 4ος αιώνας π.Χ.

Αρχαία Ελλάδα, 4ος αιώνας π.Χ. Μητροπολιτικό Μουσείο

“Πέπλο Χριστού” ή “ο Χριστός που βρίσκεται κάτω από το σάβανο”,  των Giuseppe Sanmartino και Antonio Corradini   (1753, Νάπολη, Παρεκκλήσι του San Severo)

To έργο “ο Χριστός που βρίσκεται κάτω από το σάβανο” ανήκει στα περιβόητα γλυπτά του παρεκκλησιού Capella Sansevero de’ Sangri, στην Νάπολι της Ιταλίας, γλυπτά τα οποία ούτε λίγο ούτε πολύ είναι φτιαγμένα από ένα σχεδόν “διαφανές” μάρμαρο. Μάρμαρο που σμιλεύτηκε σε πάχος μόλις 2 – 3 χιλιοστών!
Οι γλύπτες που τα φιλοτέχνησαν συνεργάστηκαν για την κατασκευή τους με τον μεγάλο αλχημιστή Raimondo di Sangro, τον επονομαζόμενο Il Principe di San Severo, τον οποίο ακολουθούν πάμπολλοι θρύλοι περί υπερφυσικών μυστικών δυνάμεων, μαγείας, κτλ.. Ο θρύλος λέει ότι οι μυστήριες πρακτικές του Raimondo di Sangro ευθύνονται για την αξιοθαύμαστη ‘διάφανη’ λάξευση, και όχι ανθρώπινο χέρι…

“Clean” του Antonio Corradini – Προτομή γυναίκας με πέπλο (Puritas), χρον. 1717/1725 Marble Museo del Settecento Veneziano, Βενετία

“Πέπλο της Αλήθειας ή της Σεμνότητας”, του Antonio Corradini (1750, Νάπολη, Παρεκκλήσι του San Severo)

Το “πέπλο της Αλήθειας” που φιλοτέχνησε ο Antonio Corradini το 1750 αποτελεί ταφικό μνημείο αφιερωμένο στη Cecilia Gaetani dell’Aquila d’Aragona, τη μητέρα του αλχημιστή Raimondo di Sangro, και βρίσκεται κι αυτό στο παρεκκλήσι του Capella Sansevero de’ Sangri, στην Νάπολι

“Η Κυρία πίσω από το Πέπλο”

“Το κορίτσι πίσω από το πέπλο”

“Όνειρα της θλίψης, και της χαράς όνειρα”, του Raffaello Monti (Λονδίνο, 1861)

“Αλήθεια”, του Raffaello Monti (1818-1881)

“Vestal”, του Raffaello Monti (1860)

Η σειρά γλυπτών του Raffaello Monti γλυπτό απεικονίζουν σε πολλές εκδοχές τις ιέρειες της ρωμαϊκής θεότητας Vestal. Η Vestal ήταν φύλακας της ιερής φωτιάς, που συμβολίζει το κέντρο της ζωής – το κράτος, την πόλη, το σπίτι. Πίστευαν ότι σε κάθε πυρκαγιά υπάρχει ένα σωματίδιο από το πνεύμα της

“Κιρκασιανή σκλάβα” (1851)

Μαρμάρινη προτομή μια καλυμμένης Παρθένου, του Raffaello Monti

“Παναγία”, του Giovanni Strazza (1818-1875), χρονολογείται στα μέσα στου 19ου αιώνα

“Προτομή Γυναίκας με καπέλο με πέπλο”, Δυτική Ευρώπη, αρχές 20ου αιώνα

“Σε ένα διαφανές πέπλο”, 20ος αιώνας – Μουσείο Benkfilda, Ηνωμένο Βασίλειο

“Η Ondine αναδύεται από το νερό”, του Chancy Bradley Ives (1880) – Gallery Yale University, Η.Π.Α.

Από την Άλκηστη Γεωργίου

Πηγή: www.lifo.gr